Laatste weken in Thailand.

In Chiang Mai viel ik op zondagavond meteen met de neus in de boter, de Sundaynight Market naast m'n hotel. Nu heb ik inmiddels heel wat markten gezien de laatste maanden, elke stad heeft er dagelijks wel een. Maar deze was toch net even anders. Ten eerste was het een enorm grote markt van minimaal een kilometer lang en eindelijk eens niet elke kraam met precies dezelfde spullen, maar veel verschillende en handgemaakte producten. Leuk om overheen te lopen, er werd ook her en der muziek gemaakt, erg gezellig. En ineens had ik het idee in een slechte film mee te spelen, iedereen staat stil.......... Er klinkt muziek en het blijkt dat om 18 uur de koning wordt geëerd en iedereen stil staat en niets doet. Bijzonder moment, er waren meer toeristen die verbaasd om zich heen keken.

Chiang Mai is een leuke stad, lang niet zo druk als Bangkok of Hanoi en heeft een ommuurde oude binnenstad. Alles binnen de muren is prima af te lopen, dus lekker rond wandelen en de bekendste tempel bekeken Wat Chedi Lunag. Toevalligerwijs was er net een meditatie met monniken aan de gang en kon ik een klein stukje filmen. Bijzonder om te zien en mee te maken. De tempel zelf heeft een vrij nieuw gedeelte, die niet zo heel bijzonder is. Erachter staat de oude, grote tempel en die is prachtig. Helaas beschadigd in de loop der jaren en niet meer van binnen te bezoeken, maar erg indrukwekkend om omheen te lopen. Diverse nieuwere tempels staan op hetzelfde terrein, maar ik merk dat ik een beetje "tempelmoe" begin te worden. Heb er inmiddels zoveel gezien, dat het niet zo heel veel indruk meer maakt. Hetzelfde geldt voor watervallen en grotten, ik heb heb de laatste maanden zoveel gezien, dat ik ze niet meer hoef te bezoeken. 

Op woensdag word ik gehaald om een dagje te gaan ziplinen. Een uur verderop in het oerwoud is een heel parcours gemaakt en ziplinen we van boom naar boom. In een groepje van 12 personen gaan 4 begeleiders mee, alles is dubbel gezekerd en we hebben geen enkel gevoel van onveiligheid. Wat enorm gaaf om zo tussen en over de bomen door te vliegen! 

De tijd in Chiang Mai breng ik dolend door de stad door en 's avonds ga ik een paar keer eten met Suzanna, een Sloveense dame die in Londen woont en werkt. Ik besluit toch ook nog een paar dagen naar Pai te gaan, maar omdat het toch regelmatig regent, ben ik wat huiverig voor de rit er naar toe. Ik wil namelijk met de scooter daarheen, het is maar 125 kilometer en schijnt een fantastische tocht te zijn door de bergen met 762 bochten. En al die bochten doe ik liever zelf op een scooter, dan in een bus met chauffeur die zo snel mogelijk op plek van bestemming wil zijn. Ik word al misselijk als ik er alleen al aan denk....... Vrijdag wordt er beter weer voorspeld, dus besluit ik dan te gaan.

Donderdag cross ik met m'n scooter rond Chiang Mai en bezoek toch nog 2 tempels. De Doi Suteph is een van de populairste Chiang Mai bezienswaardigheden. De tempel staat bovenop een berg en de tocht er naar toe is al prachtig. Uiteindelijk kom je aan bij de -toch wel- toeristische entree en na veel toeristische stalletjes begin ik aan de 309-treden-lange klim naar de tempel, waar het goud me toe blinkt. Ik vermaak me er een poosje met wat foto's maken en mensen kijken. 
 

De volgende tempel is van een heel ander kaliber en heet Wat Umong, de Forest-tempel. Geen goud wat hier blinkt, maar juist de natuur die z'n werk doet er een magisch geheel van maakt. De tuin met de Boeddhabeelden ingepakt in mos verrassen mij en ik dwaal er een poosje rond. Helaas is het erg klein, maar de sfeer vind ik geweldig! Zeker als het zonnetje nog door het bladerdek komt kijken ziet het er betoverend uit. 

Ik neem afscheid van Chiang Mai en op naar Pai, een klein dorpje in het noorden, waar je zeker naar toe moet volgens de reisgidsen. Ik heb m'n scooter gehuurd bij Aya Services en zij zorgen ook dat mijn bagage naar Pai vervoerd wordt. Dat is fijn, dan kan ik met alleen m'n kleine rugzakje op pad. De eerste 50 km is een rechte lange weg, eerst door de drukke stad en daarna 'gewoon' op de snelweg. Bizar, in Nederland is dat niet voor te stellen, met een scooter op de snelweg. Het verkeer is wel wat rustiger hier, ik tuf vrolijk met de stroom mee en neem uiteindelijk de afslag naar Pai en rij de route op met de 762 misselijkmakende bochten. Wat een fantastische route en wat is het gaaf om het zelf te rijden! Rond de middag begint het af en toe te regenen en trek ik m'n regenponcho regelmatig aan en dan weer uit. Uiteindelijk hou ik de poncho aan en trek ook m'n vest en jasje aan, het is koud! Ongeveer 12 graden bovenop op de berg, ik heb koude handen en voeten........ In een slakkengangetje ga ik naar beneden, de weg is glad door de vele regen, er ligt af en toe grind op de weg en de bochten zijn soms erg scherp. Best een spannende tocht :-)   Uiteindelijk kom ik veilig aan in het dal waar Pai ligt en daar is het droog en weer aangenaam warm.

Onderweg had ik een bungalow op een park geboekt en ik werd ontzettend blij toen ik er aankwam. De eigenaar noemt het bungalow, maar het was een soort appartementje, met een balkon en uitzicht op het zwembad en het dal. Een heerlijk bed, fijne douche en mooi uitzicht, wat wil je nog meer........ 

Pai is een klein bergdorpje in het noorden van Thailand. Het staat bekend om z'n prachtige bergachtige omgeving en met name om de hippie sfeer die er hangt. Het is er heel relaxt, geen verkopers of tuktuk chauffeurs die die je steeds vragen of je iets van ze wilt, iedereen is vriendelijk en geniet van de sfeer. Je kan er eigenlijk best een poosje 'niets' doen, beetje rondrijden, wat eten en drinken onderweg en 's avonds naar de avondmarkt voor wat gezelligheid en wederom eten en drinken. Streetfood hier is heerlijk en anders dan elders, er zijn hier veel gezonde gerechten op straat te krijgen. Veel vegetarisch, veganistisch en groenten en fruit. Heerlijk na alle rijst, kip en ei met veel olie gerechten! 

Het leven is simpel hier in Pai en ik doe rustig mee. Eigenlijk doe ik niet zoveel, behalve enorm genieten. En weer een beetje sporten, dat is er bij ingeschoten de tijd in Azië. Ik heb wel geteld 3x gelopen de afgelopen 2 maanden, maar ik vind het gewoon te heet. In Pai is het iets koeler en loop ik 2x en duik daarna het zwembad in. Ook weer fijn om te sporten! 

Ik rij wat rond in de omgeving en bezoek de Pai Canyon met wederom een prachtig uitzicht. Ik ben verbaasd over de afgronden die er zijn en waar geen hekken staan (gelukkig, want zonder hekken maakt het de omgeving zoveel mooier), maar ondenkbaar in onze westerse wereld van veiligheid en controle. Levert wel prachtige foto's op :-)  

De eigenaren van het park waar ik verblijf rijden dinsdag met de auto naar Chiang Mai en ik kan meerijden. Dat durf ik wel aan, Lek is een rustige man en zal zeker ook normaal autorijden verwacht ik. Dus ik boek een nachtje bij en op dinsdagochtend rijden we met z'n vieren de 672 bochten per auto terug naar Chiang Mai. De vierde passagier is Willy, een 60-jarige Duitser (ik heb wat met Duitsers deze reis) die in z'n hippie tijd is blijven hangen. Hij woonde naast me en hield wel van een drankje, een sigaretje en van wat andere verdovende middelen....... Wederom een bijzonder Duits exemplaar :-)

In de middag vlieg ik naar Bangkok en 's avonds naar het zuidelijke Surat Thani om de volgende dag met de ferry naar het duikeiland Koh Tao te varen. Een hele onderneming, met een taxi, 3 verschillende boten en een scooterritje, maar uiteindelijk prima gelukt.

En nu zit ik voor m'n bungalowtje (nu echt!) op Koh Tao in the middle of nowhere met uitzicht op bomen en de zee. Even wennen, want het is echt wel back to basic. Via een een bijna onbegaanbaar pad naar boven, een hutje met terras op palen, een badkamer zonder dak en met koude buitendouche, geen WiFi, wel elektriciteit overigens, een lekker bed met klamboe en uitzicht op zee......... zo ontzettend gaaf!

De komende dagen vind je mij dobberend op en onder water of hangend in m'n hangmatje!!