Twee seizoenen.

Volgens onze gids Dyka zijn er twee seizoenen in Cambodja: hot en really hot. Een keer raden welk seizoen het nu is........

Zondagavond was de eerste meeting met de groep, 2 Australische stellen, 1 stel uit Nieuw Zeeland, 1 stel uit Schotland, een jongen en een meisje uit Engeland en een Belgisch meisje, 12 man sterk en ik haal de gemiddelde leeftijd behoorlijk omhoog :-). De komende 1,5 week reizen we gezamenlijk door Cambodja.

Maandagochtend vroeg vertrokken we vanuit Bangkok met 2 mini-vans richting Cambodja, een reis van zo'n 4 uur tot de grens. Eerst via het consulaat een visum halen en daarna naar de daadwerkelijke grens. Daar alles en iedereen uit de bus, bagage op een karretje, wij lopend over een spoorlijn, paspoort en papieren laten zien bij de douane, niemandsland van 50 meter, weer paspoort laten zien, op de foto, lading stempels en klaar. Ondertussen is onze bagage van het ene karretje in het andere karretje via een andere weg gegaan en staat weer op ons te wachten in Cambodja. Snel weer een bus in (airco!) en na een overstap en lunch aan het einde van de middag gearriveerd in guesthouse in Siem Reap, een grote stad en tevens bekend van de Angkor tempels. Een enorm tempel gebied van 300 km2 en de beroemdste tempels liggen gelukkig in de buurt van de stad. De eerste tempels werden rond 802 gebouwd en 600 jaar later was het af. Pas in de 19e eeuw zijn de tempels weer ontdekt in de jungle en worden ze gelukkig met veel precisie gerestaureerd. 

Je moet er even vroeg voor opstaan (4 uur!), maar dan heb je ook Wat. Een sunset bij de Angkor Wat, de beroemdste tempel, wat fantastisch om mee te maken. 

Ook Angkor Thom is prachtig en Ta Prohm, bekend van de film Tomb Raider, is erg bijzonder vanwege de vele bomen die langs, over en dwars door de tempel heen groeien. We hebben ze alle drie bekeken en beklommen en onder vele zweetdruppels bedolven...... De 47 graden is aangetikt, veel te warm voor zo'n bezoek eigenlijk, maar skippen was gelukkig geen optie. Ik had het niet willen missen en ben diep onder de indruk.

Ook onder de indruk ben ik van de armoede hier. Cambodja is echt een arm land, de leef- en woonomstandigheden zijn slecht voor het overgrote deel van de bevolking. Je wordt om de haverklap aangeklampt door bedelaars of verkopers. Zielig kijkende kinderen die om een dollar vragen of zelfs moeders met een huilende baby op de arm, die om geld voor melk vragen. De baby wordt af en toe geknepen of geslagen, zodat het maar huilt..... In en in triest. Lastig om aan voorbij te lopen, maar het is de enige manier om het te laten stoppen. Gelukkig zijn er ook heel veel vriendelijke, hulpvaardige en goedgezinde mensen, die vol vertrouwen en veerkrachtig in het leven staan. En wat enorm opvalt is de troep die op straat, in de berm, water en bij de huizen ligt. Overal plastic flessen, zakjes, en overige troep. Alles zit ook in plastic verpakt, zijn er plastic tasjes in overvloed en natuurlijk drinkt iedereen water uit plastic flessen, die nog steeds niet bijgevuld kunnen worden. Over 10 jaar ligt Cambodja verscholen onder het plastic als het zo door gaat en is er niets meer te zien van de prachtige natuur en cultuur ben ik bang.

Woensdag eerst lekker relaxt bij het zwembad gelegen en in de late middag zijn we naar een floating village op het Tonlé meer geweest. Een hele gemeenschap van zo'n 300 personen leven op het water in hun drijvende huisjes. Ze leven van de visvangst en zijn daarnaast nog vaak boer. Op dit enorme meer (in de regentijd 24.000 km2!) zijn ongeveer 100 van zulke gemeenschappen. Leuk om eens te zien (en lekker koel op de boot en het water), maar ook hier weer armoede en veel plastic.

Donderdag met de public bus naar Kompong Cham gereden. Om 7.45 uur werden keurig opgehaald vanaf ons guesthouse (zie je het voor je dat de Arriva of Qbuzz bus gewoon voor komt rijden om je op te halen?) om daarna volledig volgepropt op pad te gaan. Mensen op kleine krukjes in het middenpad en zelfs met z'n achten op de achterbank....  De airco hielt er halverwege mee op helaas, mijn Cambodjaanse buurman lag lekker onderuit gezakt in m'n oor te snurken, op de TV werd eerst karaoke en daarna de meest hilarische Chinese, nagesynchroniseerde in Cambodjaans, vechtfilm vertoond die er bestaat. En uiteraard stond het geluid niet echt zacht, even slapen was er niet echt bij. De chauffeur drukt om de paar minuten op de claxon, om mensen te waarschuwen dat hij eraan komt en dat ze aan de kant moeten en haalt links en rechts ander verkeer in. De verkeersregels zijn mij nog niet helemaal duidelijk, maar het lijkt erop dat we rechts rijden, alhoewel dat op een splitsing wel eens anders is. Het was geen onveilige rit overigens, hard rijden is er niet bij op deze wegen en er was geen enkele situatie die echt gevaarlijk was. Het was gewoon net even anders dan wij gewend zijn. Na 5 uur kwamen we gewoon aan bij het hotel en konden we even bijkomen in de airco.

Na de lunch zijn we op de fiets gesprongen voor een fietstocht met een plaatselijke gids. Grappig om te zien dat niet alle mensen in onze groep zoveel fietsen. Via een 1 kilometer lange bamboe brug, gingen we naar het nabij gelegen eiland. De bamboe brug wordt voor het regenseizoen uit elkaar gehaald en na een paar maand als het droge seizoen weer begint, wordt het weer opnieuw opgebouwd. Het is nu nog de enige verbinding naar het eiland, dus er wordt veelvuldig gebruik van gemaakt. Op het eiland zelf is de armoede iets minder. Er staan best goede huizen, allemaal op palen, want in het regenseizoen stijgt het water een meter of 5. De kinderen blijven ons interessant vinden en roepen en zwaaien al van verre. Bij een vriend van onze gids hebben we thuis wat vers fruit gegeten, mango, banaan, palmelo en ananas. Oma van 95 zonder tanden vond het wel gezellig allemaal, ze kwebbelde er lustig op los en vond mijn blanke huid en blonde haar erg leuk om steeds weer te voelen.

Gelukkig is het inmiddels iets minder heet. Het is bewolkt en het waait een beetje, aangename verkoeling voor iedereen. Maar nog steeds ver over de 30 graden.

's Avonds mochten we aanschuiven bij onze gids, zijn vrouw had diverse gerechten voor ons klaar gemaakt. Lastig om de hele avond in kleermakerszit te zitten, ik was niet de enige die er wat moeite mee had :-). Met stokjes (chopsticks) eten gaat me dan wel weer goed af inmiddels....... Een bijzondere schnaps als afsluiting, een eigengestookte whisky/tequila met daarin tarantula's. Brrrr...... 

Met een privé bus zijn we vanochtend naar Phnom Penh vertrokken. Onderweg een kleine local markt bezocht voor het inslaan van vers fruit en voor de gegadigden, fried tarantula's, schorpioenen, kakkerlakken en diverse insecten. Ik heb het maar bij vers fruit gehouden......

Na de lunch vertrokken we naar de Killing Fields en S21, het voormalige gevangenisgebouw van de Rode Khmer. Cambodja heeft een vreselijke historie achter de rug. Tijdens het bewind van dictator Pol Pot werden meer dan een miljoen mensen vermoord. De massagraven noemen ze de "Killing Fields", wij gingen naar Choeung Ek, de grootste en bekendste van de 265 killing fields die in Cambodja te vinden zijn. Het voormalige Chinese kerkhof werd door de Rode Khmer gebruikt om tegenstanders van het regime te vermoorden. Vanuit de S21 (Tuol Sleng) martelgevangenis kwamen hier tienduizenden mensen aan die vervolgens op gruwelijke wijze de dood vonden. Vele foto's en attributen zijn bewaard gebleven en worden getoond. Heel indrukwekkend en we waren er allemaal stil van. Het is op beide plekken overigens heel stil en je kan het zelfs sereen noemen. Een ieder beseft en ziet met eigen ogen welke gruwelijkheden ook hier hebben plaatsgevonden....... 

En dan weer gewoon terug naar de werkelijkheid. Eten met z'n allen aan het water en nog even naar een Nightmarket. Het is vandaag Kingsday, een nationale feestdag, het wordt alleen net even anders gevierd dan de onze.......