Bangkok, ontspanning en inspanning.

Hoe relaxt is het zonder een planning te leven en je dus gewoon een hele dag kan doen waar je zin in hebt?!? Heel relaxt dus, kan ik je vertellen!!!

Donderdagochtend bij de buurvrouw Madame Musur neergestreken voor een ontbijtje, maar uiteindelijk de hele dag blijven hangen. Een heerlijke plek, midden op Soi Rambuttri, met lekkere hang- en lounge plekken, lekker eten en drinken, veel ventilatoren (echt nodig, want bloedheet!) en veel leuke mensen die gezellig aansluiten en wat komen kletsen. Heerlijke dag gehad, maar rond 18 uur toch maar eens klaarmaken voor m'n date op de rooftopbar Red Sky. Gertjan ken ik van een VillaVibes reis en hij was met z'n dochter Nina donderdag in Bangkok. Op de 55e verdieping hebben we een gezellige avond gehad met z'n drieën en genoten van de cocktails (uiteraard alcoholvrij :-)) en het fantastische uitzicht! 

In de nacht bleef het rond de 30 graden en dat is niet echt goed voor m'n nachtrust. Een kamer met airco was gelukkig vrij gekomen, dus in de ochtend verhuisd naar een koelere kamer. Daarna weer een ontbijtje en een fijne cappuccino bij Madame Musur, om me vervolgens klaar te maken voor wat activiteit. Ik ben en blijf tenslotte een Nederlander, dus er moet gefietst worden....... En ja, dat kan gewoon in Bangkok en is een aanrader! Als je ooit in de gelegenheid bent, dit hoort op de to-do-in-Bangkok-list! 

Met 3 Nederlanders, een Duitser en een Amerikaanse vertrokken we voor een 5 uur durende fietstocht met gids Am. Een half uurtje door een paar drukke straten, langs mooie huizen, winkels en bedrijven en fabriekjes, om daarna aan het begin van een sloppenwijk aan te komen. De website van Thailandbiking.com omschrijft het als volgt:
"We maken een eerste stop bij een van de vele verborgen lokale gemeenschapjes die zich in Bangkok bevinden. Wij noemen dit een sloppenwijk, maar de bewoners noemen deze plek ‘thuis’. De mensen die hier wonen behoren tot de armste inwoners van Bangkok, maar ze zijn zeer vriendelijk en geven ons elke dag een warm welkom. We lopen met de fiets aan de hand door deze kleine gemeenschap en stoppen bij een kleuterschool. Het dagelijks bezoek aan sloppenwijken maakte ons ervan bewust dat het leven niet voor iedereen makkelijk is en onderwijs niet vanzelfsprekend. Recreational Bangkok Biking wilde helpen en iets terug doen voor de gemeenschap. Daarom besloten wij in 2005 deze kleuterschool te gaan sponsoren".

En inderdaad, wat een vriendelijk en warm welkom, iedereen lacht en zwaait en kinderen willen graag een "high five" en Engels met je praten. In eerste instantie voelde ik me wat opgelaten, maar dat zakte gelukkig snel weg doordat de sfeer heel gemoedelijk was en we geen echte schrijnende gevallen tegen kwamen (die er overigens zeker wel zullen zijn!). Ik besef heel goed dat we erg dankbaar mogen zijn dat we in Nederland zijn geboren c.q. opgegroeid....... Wat een armoede en trieste woon- en leefomstandigheden......

Na een korte stop bij de pier en met een koud drankje werden we in een typisch Thaise ‘longtail’-boot de Chao Phraya rivier over gevaren. En daar kwamen we inderdaad in weer een andere wereld, een die je zeker niet verwacht in Bangkok. Ze noemen het de ‘Jungle’ of de ‘Groene Long’ en het is het groenste gebied in deze metropool. We fietsten over de verhoogde beton-paden en het lijkt inderdaad op een jungle. Met name kokospalmen en bananenbomen, heel bijzonder om daar gewoon doorheen te fietsen. Onderweg kwamen we prachtige huizen en auto's tegen, maar ook weer kleine krotjes of zelfs golfplaten met plastic hutjes....... Rijk en arm leeft daar gemoedelijk naast elkaar. 

Na weer een stop, maar nu voor een lunch (Pad Thai, een heerlijk kip gerecht) kwamen we bij een oude, niet-toeristische tempel. Weer veel kinderen die Engels willen leren en giechelend naar je staan te kijken. Nederlandse blonde Rianne is niet zo heel groot en als ik naast haar stond, vonden ze het wel heel komisch blijkbaar. Gids Am legde ons ondertussen iets uit over het Boeddhisme en alle gebruiken in deze tempel.
Weer met de boot terug over de rivier stopten we als laatste bij een sportschool, een openlucht Muay Thai school (Thai boxing). Het prijzengeld is erg hoog, vandaar dat er zoveel Thai deze sport beoefenen, in de hoop op een goed inkomen en toekomst. 
Na afloop van de fietstocht was een douche geen overbodige luxe, fietsen in bijna 40 graden is best heftig en een zweterige aangelegenheid :-)  Rianne en ik zijn daarna lekker gaan eten, we bleken in dezelfde buurt te overnachten. 

De volgende dag, zaterdag, zijn we samen vroeg op pad gegaan om de Wat Phra en het Grand Palace te bekijken. Eén tempel hoort toch wel op het lijstje te staan vond ik. Na eerst weer een ontbijtje en cappuccino bij Madame Musur (jaja, gewoontes horen er wel een beetje bij als het fijne dingen zijn) gingen we lopend op pad naar de Wat (tempel). Daar aangekomen was het een enorme drukte, bussen vol toeristen, allemaal Aziatisch, dus met veel lawaai en allemaal een paraplu, hoedjes en petjes tegen de zon. En....... 95% met een selfie-stick! Erg vermakelijk om te zien, jong en oud, steeds weer een selfie makend. En ondertussen werden wij stiekem op de foto gezet, maar ook regelmatig gevraagd of ze met ons op de foto mochten. Blijft toch raar voelen...... 
De tempel zelf was prachtig, heel goed onderhouden, veel pracht en praal. En de drukte binnen de muren viel enorm mee gelukkig. 

Ondertussen heb ik afscheid van Rianne genomen, zij reist morgen naar Sri Lanka en zit ik weer op m'n favoriete en vertrouwde plekje. Met een lekkere curry en een verse mango sap zit ik hier voorlopig wel goed. 

Inmiddels heb ik een lading foto's en ook een paar video's toegevoegd. Het duurt even voordat alles geladen is, maar het lijkt gelukt. 

En het is ook prachtig weer in Nederland zag ik, geniet er lekker van allemaal!